ναός

ναός
ναός, οῦ, ὁ (Hom.+; s. B-D-F §44, 1; Mlt-H. 71; 121) a place or structure specifically associated with or set apart for a deity, who is frequently perceived to be using it as a dwelling, temple.
ⓐ of temples gener. (Diod S 5, 15, 2 θεῶν ναούς; Ar. 3:2; Just., A I, 9, 1; Hippol., Ref. 5, 26, 33) Ac 17:24. Specif. of temples: of replicas of the temple of Artemis at Ephesus 19:24 (Tat. 3:1); but here, near ἱερόν vs. 27 (cp. OGI 90, 34 [196 B.C.]; Sb 8745, 6 [pap 171/72 A.D.] ἐν τῷ ἱερῷ Σοκνοβραίσεως ναὸς ξύλινος περικεχρυσωμένος. Likew. 8747, 5; 3 Macc 1:10; Philo, Leg. ad Gai. 139 ἱερὰ κ. ναοί, Decal. 7; Jos., Ant. 16, 106), ναός can be understood in the more restricted sense shrine, where the image of the goddess stood (so Hdt. et al.; Diod S 1, 97, 9; 20, 14, 3; UPZ 5, 27=6, 22 [163 B.C.], s. the editor’s note; BGU 1210, 191 ἐν παντὶ ἱερῷ, ὅπου ναός ἐστιν; 211; PErlang 21 [II A.D.]: APF 14, ’41, 100f, a shrine w. a ξόανον of Isis).
ⓑ of the temple at Jerusalem (3 Km 6:5, 17 al.; Jos., Ant. 8, 62ff; Just., D. 36, 6 al; SibOr 3, 575; 657; 702; Stephan. Byz. s.v. Σόλυμα: ὁ ναὸς ὁ ἐν Ἱεροσολύμοις.—ναός [νεώς] of Herod’s temple: Philo, In Flacc. 46, Leg. ad Gai. 278 al.; Jos., Bell. 5, 185; 207; 215, Ant. 15, 380; Orig., C. Cels. 1, 47, 11; Did., Gen. 135, 17; 192, 23; also of the entire temple precinct: Jos., Bell. 6, 293, C. Ap. 2, 119) Mt 23:17, 35; 27:5, 40; Mk 14:58 (on this saying s. RHoffmann, Heinrici Festschr. 1914, 130–39 and MGoguel, Congr. d’Hist. du Christ. I 1928, 117–36. More generally DPlooij, Jes. and the Temple: ET 42, ’31, 36–39); 15:29; Lk 1:21f; J 2:20; Ac 7:48 v.l.; Rv 11:2; 1 Cl 41:2; 16:1ff; GPt 7:26. ὁ ν. καὶ ὁ λαὸς Ἰσραήλ 16:5; οἱ ἱερεῖς τ. ναοῦ 7:3. τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ the curtain of the temple that separated the Holy of Holies fr. the holy place Mt 27:51; Mk 15:38; Lk 23:45; τ. κ. τ. ναοῦ τῆς Ἰερουσαλήμ GPt 5:20. τὰ παθνώματα τοῦ ναοῦ the paneled ceiling of the temple GJs 24:3. An oath by the temple Mt 23:16, 21. More fully ὁ ναὸς τοῦ θεοῦ (as ParJer 4:4; Jos., Ant. 15, 380; cp. Artem. 2, 26 νεὼς θεοῦ) Mt 26:61; 2 Th 2:4 (on this s. WWrede, Die Echtheit des 2 Th 1903, 96ff); Rv 11:1 (on the prophecy of the rescue of the temple fr. the general destruction cp. Jos., Bell. 6, 285). ὁ ναὸς τοῦ κυρίου Lk 1:9; cp. 1 Cl 23:5 (Mal 3:1). ναὸς κυρίου GJs (16 times), also τῷ ν. αὐτοῦ 23:1.
ⓒ of a heavenly sanctuary (cp. Ps 10:4; 17:7; Wsd 3:14 ν. κυρίου; Philo, Spec. Leg. 1, 66; TestLevi 5:1) of Rv: ὁ ναός 14:15; 15:6, 8ab; 16:1, 17. ὁ ναὸς αὐτοῦ (=τοῦ θεοῦ) 7:15; 11:19b. ὁ ναὸς ὁ ἐν τ. οὐρανῷ 14:17. ὁ ναὸς τοῦ θεοῦ ὁ ἐν τ. οὐρανῷ 11:19a. ὁ ναὸς τῆς σκηνῆς τ. μαρτυρίου ἐν τ. οὐρανῷ 15:5. S. also 3:12. Yet there will be no temple in the New Jerusalem 21:22a; God in person is the sanctuary of the eternal city vs. 22b.
ⓓ of a human body or part thereof, in imagery (Philo, Op. M. 136f of the σῶμα as the νεὼς ἱερὸς ψυχῆς; Tat. 15, 2).—Of the spirit-filled body of Christians, which is said to be a habitation of God, therefore a temple (Iren. 5, 9, 4 [PJena]; Hippol., Ref. 5, 19, 15; cp. Sextus 35), which is not to be contaminated by sinful indulgence (on Greco-Roman purity regulations for entry into temples, s. for example SIG 983 and note 3): τὸ σῶμα ὑμῶν ν. τοῦ ἐν ὑμῖν ἁγίου πνεύματός ἐστιν your body is a temple of the Holy Spirit (dwelling) within you 1 Cor 6:19. The habitation of the heart is a ν. ἅγιος τῷ κυρίῳ 6:15; cp. the development of this thought 16:6–10 (Pythagorean saying in HSchenkl, Wiener Stud 8, 1886, 273 no. 66 νεὼς θεοῦ σοφὸς νοῦς, ὸ̔ν ἀεὶ χρὴ παρασκευάζειν κ. κατακοσμεῖν εἰς παραδοχὴν θεοῦ. Cp. Sextus 46a; Synes., Dio 9 p. 49c νεὼς οὗτος [i.e., the νοῦς οἰκεῖος θεῷ=the Νοῦς is the real temple of God]). Of spirit-filled Christians γίνεσθαι ν. τέλειον τῷ θεῷ 4:11. φυλάσσειν τὴν σάρκα ὡς ν. θεοῦ 2 Cl 9:3; τηρεῖν τὴν σάρκα ὡς ν. θεοῦ IPhld 7:2. Hence individual Christians are called αὐτοῦ (=θεοῦ) ναοί IEph 15:3. Of a Christian congregation 1 Cor 3:16, 17ab; 2 Cor 6:16ab. αὔξει εἰς ναὸν ἅγιον ἐν κυρίῳ Eph 2:21. The Christians are λίθοι ναοῦ πατρός stones for the Father’s temple IEph 9:1. To place great emphasis on the oneness of the Christian community (which permits no division) Christians are challenged thus: πάντες ὡς εἰς ἕνα ναὸν συντρέχετε θεοῦ come together, all of you, as to one temple of God IMg 7:2.—(Cp.: ναοῦ τοῦ θεοῦ ὄντος τοῦ παντὸς κόσμου ‘the entire world is God’s temple’ Orig., C. Cels. 7, 44, 38).—S. ἱερόν b.—KBaltzer, HTR 58, ’65, 263–77 (Luke); BGärtner, The Temple and the Community in Qumran and in the NT ’65; RClements, God and Temple ’65 (OT).
ⓔ The uses in J 2:19, 20, 21 call for special attention. Jesus, standing in Jersualem’s temple exclaims, λύσατε τὸν ναὸν τοῦτον καὶ ἐν τρισίν ἡμέραις ἐγερῶ αὐτόν destroy this temple, and in three days I will raise it (vs. 19), which some persons in the narrative understand as a ref. to the physical structure (vs. 20), but the narrator interprets it as a reference to the ναὸς τοῦ σώματος αὐτοῦ temple of his body (vs. 21) (AMDubarle, Le signe du Temple [J 2:19]: RB 48, ’39, 21–44; OCullmann, TZ 4, ’48, 367). Cp. the description of Christ’s body δικαιοσύνης ν. AcPlCor 2:17.—B. 1465. DELG. M-M. DLNT 1159–66. EDNT. TW. Sv.

Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία. 2015.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • Ναός — 2 Ma. masc nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ναός — Ο χώρος που είναι αφιερωμένος στη λατρεία του θεού, η κατοικία του θεού. Η έννοια του ν. συνδέεται γενικά με την έννοια του ιερού που, πιθανότατα, προηγείται και που σημαίνει έναν χώρο, συνήθως φυσικό, όπου η θεότητα εκδηλώνει την παρουσία και τη …   Dictionary of Greek

  • Νάος — Ο χώρος που είναι αφιερωμένος στη λατρεία του θεού, η κατοικία του θεού. Η έννοια του ν. συνδέεται γενικά με την έννοια του ιερού που, πιθανότατα, προηγείται και που σημαίνει έναν χώρο, συνήθως φυσικό, όπου η θεότητα εκδηλώνει την παρουσία και τη …   Dictionary of Greek

  • ναός — ο 1. κτίριο αφιερωμένο στη λατρεία θεού: Ναός της Αθηνάς. 2. αίθουσα συνεδριάσεων των τεκτόνων, αλλ. εργαστήρι. 3. μτφ., τόπος όπου ασκείται υψηλό λειτούργημα ή καλύπτεται πολύτιμο είδος: Ναός της Θέμιδας (δικαστήριο). – Ναός της ζωής (έγκυα… …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • ναός — νᾱός , ναός 2 Ma. masc nom sg νᾱός , ναῦς ship fem gen sg (doric) ναῦς ship fem gen sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • αμφιπρόστυλος ναός — Αρχαίος ελληνικός ναός που έχει κολόνες μπροστά και πίσω στις δύο στενότερες πλευρές του, όπως o Παρθενώνας και o ναός της Απτέρου Νίκης …   Dictionary of Greek

  • Νικολάου Ορφανού, ναός του αγίου- — Βλ. λ. Θεσσαλονίκη …   Dictionary of Greek

  • Ερέχθειο — Ναός στην Ακρόπολη της Αθήνας, ο σημαντικότερος ναός ιωνικού ρυθμού των κλασικών χρόνων που σώζεται έως σήμερα και συγχρόνως μοναδικό παράδειγμα αρχιτεκτονικής σύνθεσης αρχαίου ελληνικού ναού. Η λατρεία στο ίδιο κτίριο περισσότερων θεοτήτων –που… …   Dictionary of Greek

  • καπνικαρέα — Ναός της μεσοβυζαντινής περιόδου, αφιερωμένος στα Εισόδια της Θεοτόκου. Βρίσκεται επί της οδού Ερμού, στο κέντρο της Αθήνας. Είναι ναός εγγεγραμμένος σταυροειδής με τρούλο, με πρόσθετα κτίσματα το επίσης τρουλαίο παρεκκλήσι της Αγίας Βαρβάρας στα …   Dictionary of Greek

  • Πιταρέτι — Ναός του 13ου αι., στη Γεωργίας. Πρόκειται για ένα από τα ωραιότερα δείγματα της μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής. Το κτίριο έχει ορθογωνική κάτοψη με ένα θόλο που υποβαστάζεται από δύο αυτοφερόμενα υποστυλώματα και από τοξοειδείς προεξοχές. Στη νότια… …   Dictionary of Greek

  • Наос — (ναός, т. е. корабль) центральное помещение в древнегреческих храмах, святилище, в котором стояли статуи богов (см. Древнегреческое искусство). Слово Н. доныне употребляется для обозначения продолговатой части внутри православных церквей,… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”